Nee zeggen: de sleutel tot duidelijkheid en betrokkenheid

In mijn ervaring als organisatieadviseur kom ik vaak in aanraking met het spanningsveld rondom het betrekken van teamleden bij organisatievraagstukken. Sommige leiders vinden het vanzelfsprekend om open gesprekken te voeren, terwijl anderen het lastig vinden, bang dat ideeën of suggesties van medewerkers niet haalbaar zijn of teveel in het eigen voordeel werken.

Wat ik opmerk is dat wanneer medewerkers eenmaal hun input hebben geleverd, ze vaak niets meer vernemen. Het lijkt alsof hun ideeën in een zwart gat vallen, vooral als deze niet direct aansluiten bij de visie van de organisatie. Dit zwijgen, in plaats van een helder ‘nee’, kan leiden tot frustratie en weerstand. Het niet betrekken van mensen bij vraagstukken die hun werk aangaan, vaak uit angst voor onrealistische of kostbare ideeën, draagt hier verder aan bij.

Een valkuil die ik vaak zie, is de neiging om vraagstukken te open te laten, zonder duidelijke kaders. Dit werkt demotiverend en beperkt zowel creativiteit als motivatie. Mensen vragen zich af wat er van hen verwacht wordt: “Mag ik groots denken, of is mijn rol beperkt?”

Vanuit het gedachtegoed van Samensturing benadruk ik het belang van het definiëren van beslisruimte. Welke ruimte bied je aan je medewerkers om mee te denken? Vaak blijkt dat mensen beter functioneren als de geboden ruimte duidelijk is afgebakend. Dit helpt hen om realistische en waardevolle bijdragen te leveren, zonder het gevoel te hebben direct van tafel geveegd te worden.

Duidelijk ‘nee’ kunnen zeggen en heldere kaders stellen zijn essentieel voor constructieve samenwerking. Het stelt iedereen in staat om te weten waar ze aan toe zijn en hoe ze op een zinvolle manier kunnen bijdragen. Dit leidt niet alleen tot meer betrokkenheid, maar ook tot een cultuur waarin openheid en respect voor elkaars ideeën de basis vormen.

Door directies, managers en HR-professionals in het MKB bewust te maken van deze principes, streef ik ernaar om de samenwerking binnen organisaties te verbeteren. Het gaat erom de juiste balans te vinden tussen vrijheid en sturing, zodat iedereen zich gehoord en gewaardeerd voelt. En dat is een hele belangrijke basis voor een noaberorganisatie.