Dat we vaak het gesprek overslaan is ook omdat mensen het lastig vinden om die ruimte te geven. ‘Zij bepalen toch niet wat we gaan doen als bedrijf!’ of ‘dan gaan ze allerlei dingen verzinnen die helemaal niet realistisch zijn!’
Inderdaad, als je geen duidelijke kaders stelt, dan kan dit zeker gebeuren. De betekenisgeving van een organisatie ligt bij de directie of MT. Jullie zetten de richting in met de daarbij behorende kaders. Vaak gebruik ik de metafoor van een snelweg. De weg en de belijning bepaal jij. Daaromheen heb je de vangrails, die ervoor zorgen dat je niet uit de bocht vliegt.
De vormgeving ligt in de groep. Hoe mensen op de snelweg rijden, kunnen ze zelf en met elkaar bepalen. Vaak zitten we als directie of MT te veel op de inhoud en ontneem je ze hierin ook de persoonlijke groei. Daarover spreek ik uit ervaring. Je wil ze vooral stimuleren om met een goedgekeurde en technisch onderhouden auto de weg op gaan. Maar daar ligt ook een eigen verantwoordelijkheid.
Voordat je mensen meeneemt op die snelweg, zorg dan dat je de kaders scherp hebt. We denken vaak dat mensen heel veel vrijheid willen hebben. Maar kaders zorgen ervoor dat ze daarin de totale ruimte mogen ervaren. En soms is het al genoeg als ze zeggenschap hebben binnen een klein en gekaderd deel van een thema.
